Colectivo Literario In Nave Civitas Lugrís
Este domingo 15 de maio temos unha cita coa poesía, coas lecturas dramatizadas, coa música o caldo e o churrasco. Temos unha cita, para pasaren unha estupenda xornada homenaxeando a Manuel María. Estades tod@s convidad@s! Acudide!
BANDO

Prohíbese, por orde da Alcaldía,
que medren porque sí
as rosas do xardín municipal.
Dende agora as pombas teñen
que pedir licenza para voar.
Prohíbese á lúa
andar ceiba de noite polo ceo.
A lúa é unha tola que anda espida
dando mal exemplo ás nenas castas
e aos fillos de familia.
Pagarán trabucos os poetas.
Prohíbese soñar de 10 a 11.
Pódese chorar tan só cando hai sequía
para que no fiquen baleiros os pantanos .
Un só se pode emocionar
os Xoves e Domingos
cando toca
a Banda do Concello no quiosco.
Están fora da Lei
as estrelas, a Primavera,
as flores e os paxaros.
Dase este bando en tal e cal
para que se cumpra
de orde do Alcalde.
Asinado, carimbado e rubricado.

Manuel María en Documentos persoaes, 1958

DISPOSICIÓN ADICIONAL (CON PERDÓN)


Convídase, por orde da Alcaldía
que veñan festexar
a obra do poeta popular,
o bo Manuel María.
O domingo día 15 ao mediodía
na praza de Sellier
con música, teatro e poesía
e caldo para xantar
(e algo de churrasco para despois).
Agradecemos gorxas espontáneas
que queran recordar
as verbas e a vida do poeta
fillo da Terra Chá.
Permítese a emoción malía no ter
prevista a presenza
da Banda do Concello neste acto.
Os risos e as bagoas
polo bardo,
o gran Manuel María,
exentos estarán
de taxas e demais contribucións.
Dáse esta Adicional
para que ben se cumpra
de orde do Alcalde
e outra sinatura,
outro carimbo
e unha rubrica máis.

A Coruña e maio, 2015


Manifestación Atlántica e Surrealista polas rúas da cidade barco co gallo do VI Día Lugrís, en honra ao pintor do mar Urbano Lugrís. Parada ante o antigo Vecchio para reivindicar o acceso á beleza e reclamar toda a obra de Lugrís como BIC (ben de interese cultural). Posterior recital poético na praza Sellier e cea Lugrisiá na Penela.

VI DÍA LUGRÍS (I) 


Música: Colectivo In Nave Civitas: Rapsodía Urbano Lugrís. Lenda Ártabra [Lúa Namoreira]. Moncho do Orzán e Xurxo Souto: Pau de punta. Fotos e Vídeo: Xurxo Gago.

VI DÍA LUGRÍS (II) 


O colectivo literario IN NAVE CIVITAS LUGRÍS celebrou o VI DÍA LUGRÍS, adicado o pintor e escritor Urbano Lugrís, figura sobranceira no surrealismo en Galicia. 19 decembro de 2015.

CEA LUGRISIÁ 


Cea Lugrisiá Organizada polo Colectivo In Nave Civitas e pola Asociación Cultural O Mural, o sabado 19 de de decembro de 2015 co gallo do VI DÍA LUGRÍS.

OCÉANO LUGRÍS 


No IES urbano Lugrís fixeron unha mostra permanente adicada ó pintor do mar que dá nome ó centro. Para a súa estrea convidaron aos nosos compañeiros de Malpica. Este é o recordo dun día moi moi especial :) 



Co gallo do bicentenario do aforcamento do capitán Juan Díaz Porlier, o colectivo literario In Nave Civitas organizou unha serie de actos honoríficos o sábado, 3 de outubro, para conmemorar a loita en prol da liberdade levada a cabo por este militar,defensor sen concesións da constitución de 1812.


http://www.noticieirogalego.com/2015/09/in-nave-civitas-homenaxea-a-juan-diaz-porlier-no-bicentenario-do-seu-aforcamento/
O colectivo In Nave Civitas conmemorou onte os 200 anos da execución do heroe liberal que se rebelou contra o absolutismo de Fernando VII
O colectivo In Nave Civitas lembrou onte o ahorcamiento de Juan Díaz Porlier na praza de España, no mesmo lugar no que executaron ao mozo de 26 anos por opoñerse ao réxime absolutista de Fernando VII e tentar restaurar a Constitución de Cádiz. Onte cumpríronse 200 anos da morte do mariscal. A asociación congregouse na praza para conmemorar a súa execución cunha representación, pero tamén para gritar "viva a liberdade!".

Xurxo Souto lembrou que era "un mozo guapo, romántico, guerrilleiro" que foi enviado á prisión do Castelo de San Antón por rebelarse contra Fernando VII. Porlier conseguiu que lle concedesen un permiso para ir aos baños de Arteixo. En Pastoriza fraguou un levantamento militar contra o réxime que fracasou. Un dos seus oficiais traizoouno e entregouno aos absolutistas. "Foi un dos heroes da guerra da Independencia", destacou Xabier Maceiras, un dos membros do colectivo e estudioso do paso de Porlier por Arteixo. Moncho do Orzán foi o encargado de narrar a historia do heroe liberal. Fíxoo a modo de cantar de cego, recitando a súa vida e facendo soar un acordeón. "Cando o aforcaron aínda faltaban dez anos para que se inventase o acordeón", chanceou.

Unha das compoñentes de In Nave Civitas se enfundó o traxe do exército e escenificou a morte do mariscal. Camiño da forca levouna o oficial que o entregou. "Traidor, traidor!", exclamaron os asistentes ao acto. Tras a representación, a comitiva de Porlier partiu cara a Ordes para comer en Mesón de Deus, onde o mariscal foi retido cando ía camiño de Santiago. A súa idea triunfara na Coruña e Ferrol, pero non chegou á capital.
 Porlier, 200 anos despois
A cidade aínda lle lembra e, os que non o fagan, aprenderán que vida hai detrás da pedra con forma de home que hai no Campo dá Leña. O 3 de outubro, o colectivo In Nave Civitas representará o tráxico final do mariscal Juan Díaz Porlier, que morreu aos 27 anos na forca tras...

Estatua de Porlier no Campo dá Leña. Víctor echave.

A cidade aínda lle lembra e, os que non o fagan, aprenderán que vida hai detrás da pedra con forma de home que hai no Campo dá Leña. O 3 de outubro, o colectivo In Nave Civitas representará o tráxico final do mariscal Juan Díaz Porlier, que morreu aos 27 anos na forca tras ser arrestado por tentar, en 1815, restaurar a Constitución de Cádiz. A súa idea triunfou na Coruña e Ferrol, pero non chegou a Santiago. Pasaron douscentos anos e aínda non se sabe onde descansan os seus restos e é que, Porlier, ademais da matar, tamén foi condenado ao esquecemento, tras o seu intento de cambiar a historia

O colectivo In Nave Civitas recuperará a figura de Juan Díaz Porlier o 3 de outubro. Volverá ao Campo dá Leña, ao lugar no que foi aforcado e condenado ao esquecemento por tentar restaurar, en 1815 a Constitución de Cádiz.

Conta Teresa Ramiro, do colectivo organizador, que é unha maneira de darlle a coñecer á cidade a súa historia, de forma lúdica, con música, con teatro e ata con comida, xa que haberá unha pequena festa, a última hora da mañá do 3 de outubro no Campo dá Leña. Aínda que o programa non está aínda pechado, In Nave Civitas xa sabe que será Moncho do Orzán o encargado de narrar a historia deste heroe liberal con destino tráxico, pagando coa forca as súas ansias de cambiar a súa cidade para cambiar o mundo. Farao a modo de cantar de cego, recitando a vida de Porlier e estará acompañado polo tamén músico Xurxo Souto.

Tras a representación no Campo dá Leña, a comitiva de Porlier partirá ata Ordes, para comer en Mesón de Deus, onde o mariscal foi retido cando ía camiño de Santiago, co triunfo na Coruña e Ferrol xa ao lombo. Tiña 27 anos e trazara en Pastoriza e durante o seu peche no castelo de San Antón -onde levábanlle despois de ser detido en Madrid- un plan para volver instaurar o réxime liberal.

O relato daquel setembro de 1815 é sabido como un dos capítulos históricos máis importantes da cidade. Juan Díaz Porlier deu un golpe de man en Pastoriza e dirixiu un levantamento, tras triunfar na Coruña e Ferrol trasladou ao Concello coruñés tres esixencias básicas: que fixese pública a proclama de restauración do réxime liberal, "dous mil racións de carne" para as tropas sublevadas e mostras oficiais de alegría con luces e repique de campás.

A súa vitoria truncouse ao ser apresado e sometido a un xuízo sumarísimo. Entón, foi aforcado. Durante o Trienio Liberal (1820-1823), a cidade -que non esquecera que se sentiu vencedora grazas a Porlier-, recuperou as cinzas e, o 4 de maio de 1920, veciños -moitos liberais, como o finado mariscal- queimaron no Campo dá Leña unha reprodución da forca que segara a vida do sublevado. "Pola liberdade santa nel deu o heroico Porlier o seu último alento", chegou a dicir unha nena das que asistiu ao cortexo de reparación, segundo recolle a prensa da época.

A cidade lembroulle e volverá facelo o 3 de outubro, aínda que douscentos anos despois da súa morte, ninguén sabe onde descansan os restos de Porlier. A prensa local recolleu en novembro de 1947 que se acharon restos humanos mentres se realizaban os traballos de desmonte do terreo da capela de San Roque, que foi derruida ese ano, e especulábase con que pertencesen a Porlier. A documentación, con todo, deixa testamento de que o destino do falecido puido ser outro.

Aínda que as súas cinzas foron trasladadas á capela de San Roque, un libro de actos condena ao esquecemento ao mariscal, segundo recolle a publicación O cemiterio de San Amaro: memoria de dous séculos. "Ofíciese ao señor Xuíz Eclesiástico para que as ordes oportunas para que as cinzas de Porlier que se achan na capela de San Roque sexan trasladadas ao Cemiterio Xeral (San Amaro), desfacéndose de calquera monumento ou epitafio que lembre á súa memoria", di o documento. A partir de aí, é unha incógnita o paradoiro dos restos de Porlier.

Os organizadores do acto apuntan a que a comida en Mesón de Deus está aberta aos que queiran asistir. O prezo do menú será de 20 euros e terá como prato principal o cocido. A reunión estará amenizada por Xurxo Souto e Moncho do Orzán, que levarán os seus instrumentos a este encontro.

O colectivo In Nave Civitas honra a memoria de Juan Díaz Porlier

O mesón de Deus, en Ordes, acollerá unha cea o día 3 como homenaxe ao militar

Ordes. O colectivo literario In Nave Civitas organiza unha serie de actos honoríficos o vindeiro sábado, día 3, co gallo do bicentenario do aforcamento do capitán Juan Díaz Porlier para "conmemorar a loita en prol da liberdade levada a cabo por este militar, defensor sen concesións da constitución de 1812", indican. A celebración terá lugar en dous escenarios: A Coruña e Ordes.

Na praza de España da cidade coruñesa nesa xornada ás 13.00 horas recrearase o aforcamento do homenaxeado. Neste lugar, actualmente existe unha estatua de Porlier, onde se executou en 1815. O acto incluirá a queima do cadafalso. Estarán os escritores Xavier Maceiras e Jacobo Ríos, Moncho do Orzán interpertará un cantar de cego, integrantes de In Nave Civitas lerán algún dos seus poemas e posteriormente todos participarán nun xantar colectivo. O acto finalizará cun pequeño recital na Pastoriza. 




Roteiro da Coruña das Irmandades da Fala, con saída en barco dende Ferrol con acompañamento de Xurxo Souto e Moncho do Orzán, roteiro pola histórica Coruña das Irmandades e volta a Ferrol. Un estupendo acto organizado pola Asociación Cultural Roxín Roxal.


 
Fotos e Vídeo de Xurxo Gago
Música: Aurora Nordestina e Mercedes Peón
  
Hemeroteca:

Un aniversario salgado e musical

O colectivo Roxín Roxal organiza un roteiro en barco desde Fisterra até A Coruña para celebrar o centenario das Irmandades da Fala

28.09.2015 | 01:09
Moncho do Orzán, onte, cos participantes no roteiro, na rúa Real.
Moncho do Orzán, onte, cos participantes no roteiro, na rúa Real.
A Asociación Cultural Roxín Roxal percorreu onte as rúas do centro da cidade para explicar aos participantes no roteiro a historia das Irmandades da Fala. A súa loita porque a lingua que falaba o 90% da poboación, o galego, non for desprezada e que acadase un prestixio que, daquela, se lle tiña negado. A experiencia comezou en Fisterra. De alí partiron en barco os participantes nesta actividade cultural, con Xurxo Souto como guía, como descubridor dos nomes das pedras da costa, dos entrantes no "mar de María Antonia".
Xa en terra, foi Moncho do Orzán o encargado de explicar aos participantes como fora a creación da primeira Irmandade da Fala, case cen anos atrás, en 1916. Comezou o percorrido no monumento a Curros Enríquez, nos xardíns de Méndez Núñez, porque, segundo conta Moncho do Orzán, o seu pasamento en 1908 supuxo o relevo xeracional do Rexurdimento ás Irmandades, que tiñan un sentido máis político e nacionalista.

O roteiro, no que participou tamén unha filla de dous dos fundadores das Irmandades, Elvira Varela Bao, fixo unha parada na rúa Real, no número 36, onde Ánxel Casal e Leandro Carré tiñan a editorial Lar, e no 38, onde Canuto Berea tiña unha tenda de música na que vendía partituras de autores galegos.
"Hai que ter en conta a importancia da música. Moita xente era analfabeta, pero coñecía poemas de Rosalía e de Curros porque foran musicados e memorizárabanos", explica Moncho do Orzán, que fixo tamén unha paradiña ante o baixo no que está un mural de Urbano Lugrís e que, como o local de hostelería que o alugaba pechou, privou tamén aos veciños de poderen contemplar a obra.
O roteiro continuou por Rego de Auga até o teatro Rosalía de Castro, onde se deu a coñecer Cántigas da Terra e tamén na antiga sede da Real Academia Galega (RAG), en 1816.

Este paseo pola historia da cidade rematou na praza de María Pita, onde, segundo lembrou Moncho do Orzán, en 1920 dous anos despois de que as Irmandades se formasen como partido político, Lois Peña Novo no pleno "falando por primeira vez" en galego.
 
Reinvindincación poético - musical a prol do acceso á beleza. Pola declaración do Mural de Urbano Lugrís do local do antigo Vecchio coma ben de interese cultural, BIC. Acto organizado polo colectivo In Nave Civitas Lugrís e a A.C. O Mural.




Hemeroteca: 

El mural de Lugrís pintado en el antiguo Vecchio se queda a oscuras
El Pepri protege la pintura, que no podrá ser alterada por los propietarios.




El mural de Lugrís fue reivindicado por numerosos colectivos y por el exministro César Antonio Molina.
El Vecchio, la clásica cafetería de la calle Real, echó el cierre hace unos días para reabrir sus puertas en el local del antiguo Kirs. Resuelta la duda del nuevo emplazamiento, todavía queda en el aire la intriga de qué va a pasar con el mural de Lugrís pintado sobre la pared del bajo que ahora permanece cerrado.

Desde hace años, se especula con el cierre de esta cafetería, y por tanto, con el futuro y la situación de esta pintura. La asociación cultural O Mural emprendió, en el año 2013, una iniciativa en la que se solicitó que esta obra pase a ser parte de los Bienes de Interés Cultural (BIC). Esta petición fue admitida a trámite por la Xunta, pero todavía no se ha acometido ninguna acción de protección, pese a reconocer que cumple con los requisitos necesarios para formar parte de esta lista.

Tras observar la pasividad de la Xunta, la asociación cultural decidió interponer una demanda en el juzgado del contencioso administrativo para acelerar el proceso y, además, recordar al Gobierno la necesidad de proteger esta obra de arte que, hasta este momento, se exhibía sin ningún tipo de protección en la pared de la conocida cafetería, lo que suponía un riesgo para la conservación del fresco. La jefatura autonómica todavía no se ha pronunciado al respecto de esta inclusión del mural como un Bien de Interés Cultural.

Sin embargo, el Plan Especial de Protección y Reforma Interior (Pepri) sí que establece una protección para el mural que pintó el coruñés a cambio de café, según cuenta la leyenda, el siglo pasado. Gracias a esta regulación municipal, el propietario del local donde se ubica el fresco no tiene ningún derecho sobre el mismo, es decir, no puede emprender ninguna acción que lo dañe o modifique.

Durante muchos años, esta obra de arte estuvo al alcance de todo aquel que decidía tomarse un café en el mítico local de la calle Real. Tras la bajada de persianas de esta cafetería, la incógnita sobre el icónico mural está en el aire y, por el momento, permanece a oscuras.

 

"A Memoria das Pedras" Roteiro Homenaxe a Milucho Mariñas organizado polo Colectivo Poético Literario In Nave Civitas Lugrís o domingo 06 de setembro de 2015. Unha marabillosa e emotiva xornada homenaxe ao mítico e benquerido Milucho Mariñas.


Fotos e video de Xurxo Gago.
Música de Lenda Ártabra: Mariñeiros do Mar.

 
 
Hemeroteca Milucho:
Roteiro da man de Milucho e Xurxo Souto
O luns 28 de maio tivemos a sorte de facer un roteiro polos arredores da Torre de Hércules da man de Milucho Mariñas, un experimentado percebeiro, que aínda estando xa retirado do oficio segue a ter unha gran paixón polos percebes.
Milucho fixo un pequeno recorrido polas rochas percebeiras máis importantes que había nos seus tempos; así como daunos a coñecer os lugares máis perigosos da costa coruñesa onde houbo máis naufrasios e lamentablemente falecementos. Algunhas das rochas máis citadas por el son: a vaca, o boi, o becerro, coitelos de mar, o altar, a corredoira, o redondo... Ademais grazas aos seus coñecementos podemos citar palabras como meixón, a cal non aparece no diccionario e que significa; rocha que en preamar está cuberta pola auga e en baixamar queda á vista.
Para Milucho ser percebeiro non era un traballo senón unha afición, no que podía pasar horas e facer longas viaxes en lanchas de remos para poder coller percebes. Contounos anécdotas e historias, como a de ter que ir ás agachadas sen que os visen os centinelas que estaban a vixiar na zona militar, correndo o risco de ser arrestado e mesmo ir preso.
Nada máis decir que me gustou moito este roteiro e que aínda queda pendente poder rematalo podendo contar de novo coa presenza e compaña de Milucho Mariñas sen deixar de lado tampouco a Xurxo Souto que tamén nos acompañou en todo o roteiro. 
Fonte: http://viacala.blogspot.com.es/2012/05/roteiro-da-man-de-milucho-e-xurxo-souto.html

Xurxo Souto entrevista a Emilio "Milucho" Mariñas (Memoria do Club do Mar, da Agra de San Amaro e de todos os lugares darredor da Torre. Técnicas de marisqueo e xentes do mar): 


Fallece el histórico percebeiro Milucho Mariñas

http://www.radiocoruna.com/articulo/informativos-radio-coruna/fallece-historico-percebeiro-milucho-marinas/20140827000000017554.html

 As pedras do Mar da Torre: 

 https://www.google.com/maps/d/viewer?mid=zZ18B2QHBlhE.k17jJ3iz5E4Q

 

NOTA DE PRENSA 
A Coruña, 3 de agosto de 2015.
A INACTIVIDADE DA XUNTA DE GALICIA PON EN PERIGO O MURAL DE URBANO LUGRÍS. 
 

Malia que o Servizo de Museos da Consellería de Cultura emitiu o 30.09.2013 un informe favorable á declaración como ben de interese cultural (BIC) do mural que Urbano Lugrís González pintou no baixo do núm 74-76 da rúa Real a Dirección Xeral de Patrimonio aínda non cumpriu coa súa obriga de incoar o expediente para concederlle a dita protección ao fresco. 

A asociación cultural O Mural solicitou a declaración do dito mural como BIC o 28.06.2013. A Lei de Patrimonio Cultural de Galicia (LPCG) obriga á Dirección Xeral de Patrimonio da Xunta a iniciar o expediente tras unha petición, sen que até o intre fixera máis que solicitar o dito informe ao Servizo de Museos. 

A incoación do expediente é un trámite importante pois supón que dende o momento no que se publique no DOG e até a resolución o mural gozará de xeito provisional -condicionado ao resultado final do expediente- da máxima protección, a propia dos bens de interese cultural, tal e como ordena o art. 10 LPCG. 

O peche da cafetería que ocupaba o baixo do número 74-76 da rúa Real non só priva ao público de ver unha das máis emblemáticas obras de arte da Coruña senon que tamén pon en perigo a súa conservación: ninguén sabe o que as persoas que teñen acceso ao local poden facer. 

Se o expediente estivera incoado na data na que O Mural solicitouno, hoxe, entre outras cousas: 

- Os propietarios e posuidores do mural deberíán facilitar a visita do público a este nas condicións que a Xunta establecera, que en todo caso tería que ser gratuíta durante catro días ao mes, en días e horario prefixado. 

- O mural gozaría da máxima protección, e a súa utilización quedaría subordinada a que non se puxeran en perigo os valores que aconsellan a súa conservación. Calquera cambio de uso tería que ser autorizado polos organismos competentes. 

Lugrís

Lugrís